Geen pech echtpaar.

Echt een pech echtpaar?
Er was eens een echtpaar dat in Vlaardingen woonde. Het woonde in één van de mooiste appartementen van het stadje, en had het daar prima naar hun zin.
Er was echter één maar, het woonde in Nederland, en het klimaat was niet naar hun zin.
“Kom,” zei de man tegen zijn vrouw, “laten we eens naar Spanje gaan. Daar in het warme zuiden is het erg lekker warm, en kunnen we ons koesteren in de zon.”
En zo vertrokken het welgemoed naar het verre Spanje.
Het eerste adres waar het bleef slapen was Luxemburg, in een Etaphotel. Want je begrijpt, in één keer naar Spanje, dat is te ver.
Helaas, de temperatuur was niet wat het zocht. De zon scheen, maar daar was ook alles mee gezegd.
Maar het echtpaar verloor de moed niet. Dit was nog geen Spanje.
In Langres, de volgende overnachtingsplaats zou de temperatuur wel milder worden.
Helaas. De temperatuur was nog lager dan in Luxemburg.
Op naar de volgende slaapplaats. Dat was Macon.
Ook hier, helaas. De zon scheen wel eens, maar de wind was veel te koud.
Maar in de volgende budget hotel zou het wel beter moeten zijn, want dan is het echtpaar in Orange, ongeveer in Zuid-Frankrijk. En daar moet het zacht weer zijn.
Maar ook hier, helaas
De zon zon liet zich wel van zijn beste kant zien, maar die wind en de wolken hè.
Dan op naar Vendres, het campeerterrein van waar het echtpaar vorig jaar zo prettig gekampeerd had.
Ja, nu begint het er op te lijken. Maar echt zomerse waarden? Nee, ook hier helaas.
Het echtpaar begon nu van lieverlee de moed te laten zakken. Zou het ooit nog warm worden? Overal las het van de opwarming van de aarde, maar tot nu voelt het het kouder worden van de planeet.
Maar in de volgende plaats, Roda de Bara, daar moet het warm weer zijn.
Maar ook hier, helaas.
Niet dat het koud was, maar om lekker aan het strand te zitten!
Dat was niet zonder gevaar een longontsteking op te lopen.
Toen vertrek het echtpaar naar El Vendrell.
Onderweg haalde het herinneringen op, hoe ze zo slaperig en gerust aan het strand hadden gezeten. Heerlijk, met de voeten in het water van de Middellandse Zee, en de warme wind om je heen.
Maar ook hier, helaas, pech.
De zon scheen wel, maar, die wind hè!
Dan naar Cambrils. Em appartement, 50 meter van het strand, hier moet het goed komen.
Maar ook hier, helaas, pech.
Totdat op een zonnige middag. Het echtpaar besloot, nu gaan we aan het strand zitten, wind of geen wind, zon of geen zon, want anders.....
En kijk, wat gebeurde er na enig wachten, de stoelen verplaatsen om met de rug in de wind te zitten, een parasolletje er bij? Ja hoor!
De wind gaf het op! De wolken sloten zich bij de wind aan, en eindelijk genoot het echtpaar van de lekkere warme Spaanse zon, waarvoor het hun appartement in Vlaardingen hadden verlaten.
Zo had het echtpaar geen pech meer, en genoot het van de aangename temperatuur in Spanje.
Cambrils. 27 mei 2014.
G. J. Los. (Opaisraël)