Nog steeds El Vendrell

Hè, wat stinkt het hier.
Ik zit heerlijk op mijn terrasje, en geniet van de zon, en de zuivere lucht. Mama slaapt.
Maar de pret en het plezier begint tegen twee uur af te nemen. De “nieuwe” buren moeten zo nodig barbecueën.
Voor hen is dit een prettige bezigheid, maar de stinkende rook, (gebruiken ze nou stook olie?) kringelt om de bungalow,en waait gedeeltelijk ook ons terrasje op.
De rook is zo vies, het slaat gewoon op mijn keel.
Ja, je kunt het de buren niet kwalijk nemen, ze komen alleen dit weekend, en morgen gaan ze weer naar huis.
Het enige wat ons te doen staat, schoenen aan en naar Coma Ruga wandelen. Dat waren we toch al van plan.
Met wandelen zie je het meeste, en geniet je van de omgeving. In dit geval val van de ruwe zee met hoge golven.
Hoge golven want, het begint elke morgen om kwart voor tien te waaien, en de wind kan flink aanwakkeren.
Naar Coma Ruga dus. Gisteren gingen we richting Calefel, ook langs de boulevard.
Echt mooie wandelingen. En waar we ook lopen, we verwonderen ons telkens weer, hoe veel appartementen hier staan.
Nu nog leeg, maar vanaf juli tot half augustus vol met schreeuwende Spanjaarden en joelende kinderen.
Althans dat hopen we voor de verhuurders, dat zou de recessie hier misschien iets verminderen.
Overigens merk je weinig van de arme Spanjaarden, soms is de pinautomaat buiten werking. En dan is de vraag: is tie leeg of is tie kapot.
Dit weekend is het weer heel druk op het kampeerterrein. En het is best gezellig.
In ons straatje is alleen maar bestemd voor buitenlanders. Er zouden geen Spanjaarden mogen kamperen. Op één Belg na zijn het allemaal Nederlanders. Ze komen al jaren hier, en drinken en praten en gaan veel met elkaar om.
We houden ons een beetje afzijdig, hebben niet zo'n behoefte aan contact.
We gaan immers volgende week woensdag weg, naar een appartement in Cambrils.
En dan vertrekken we naar.................. dat weten we niet. En dat is niet zo slim van ons, want die woensdag is net voor Hemelvaart, en dan zouden de huisjes, bungalows, appartementen wel eens bezet kunnen zijn.
Moeten dus zo snel mogelijk een onderkomen bespreken.
Na de wandeling van vanmiddag de preek van Anne-Gera gelezen. Voelen ons zeer aangesproken.
In het huis van Mijn Vader zijn vele woningen.
Ja, daar staan we nu ook voor.
Tegelijk de preek van Marjan ook nog eens gelezen. Ook die zit perfect in elkaar.
Samen vormen we een geestelijk huis.
Nu ga ik ook een preek van Albert vragen, en van Aster, en Van Hans, en van Gerdien.
Zo worden we op deze vakantie ook geestelijk gevoed, en verdrogen we niet.
Dat was het dan weer.
Hartelijke groeten van Opa en Oma Los.
17 mei 2014.